Moederdag

Het is bijna Moederdag, de dag gevierd ter ere van het moederschap. Maar wat als er lijfelijk geen kind aanwezig is, maar je in je hoofd en je hart al lang moeder bent. Hoe ervaar je dan deze dag?

Wat als er lijfelijk geen kind aanwezig is, maar je in je hoofd en je hart al lang moeder bent

Prikkels van buitenaf

Een vrouw met een onvervulde kinderwens wordt elke dag door prikkels van buitenaf geconfronteerd met haar wens die (nog) niet vervuld is. Zoals een geboortekaartje dat via de brievenbus recht haar hart doordringt. Zich totaal verloren voelen op de babyshower van een vriendin. Dubbele gevoelens ervaren als haar jongere zusje vertelt dat ze zwanger is. Iedereen kan begrijpen dat dit een confrontatie is met de onvervulde wens en dat dit pijn doet. Maar mensen die niet met deze onvervulde wens worstelen, hebben vaak geen idee dat er voor deze vrouw elke dag wel kleine prikkels zijn, die haar van haar stuk kunnen brengen. Zoals bedenken even snel een boodschapje bij de supermarkt te doen en 3 maal geconfronteerd te worden met een zwangere buik. Een glimlach te ontvangen van een prachtige peuter in een buggy. En als ze na het afrekenen de winkel bijna uit wil rennen, om even tot haarzelf te komen, aangesproken worden door een vriendin van vroeger. Die met een kind op de arm vraagt wanneer bij haar nou eens de kinderen komen? En hè, dan is zij alleen nog maar even een boodschapje gaan doen! (Dit is geen overdreven voorbeeld, dit heb ik jaren geleden meegemaakt en maken vrouwen dagelijks mee).

Het verlangen

De onvervulde wens neemt deze vrouw de hele dag mee op stap. Er zijn momenten dat het haar lukt om het even van zich af te schudden, maar door die prikkels van buitenaf komt ze altijd weer terug bij de realiteit. Namelijk dat ze intens wenst, hoopt en verlangt om de rol van moeder te mogen vervullen. De omgeving vindt het vaak moeilijk te begrijpen dat zij zo naar iets kan verlangen, wat er niet is. Maar de intensiteit daarvan is vaak niet eens in woorden uit te leggen, het gevoel kan je totaal overnemen.

Hard werken

Moederdag staat in het teken van al die moeders, die zo goed en liefdevol zorgen voor hun kinderen. En die op deze speciale dag daarvoor in het zonnetje worden gezet. En dat is mooi en waardevol! Maar denk op Moederdag ook aan al die vrouwen die elke dag voor hun onvervulde kinderwens ‘zorgen’. Door staande te blijven ondanks hun verdriet. Door vruchtbaarheids-behandelingen te starten. Naast hun eigen proces hard werken aan hun liefdesrelatie, familieverbanden en vriendschappen. Want die lopen niet altijd meer zo soepel als de periode voor de wens zo’n rol ging spelen. Deze hardwerkende ‘moeders in hoofd en hart’ worden op Moederdag nog eens extra geconfronteerd met wat er niet is en misschien nooit gaat komen.

Je kunt wel wat doen

Veel moeders die deze bijzondere dag genieten van alle liefde, aandacht, knutselwerkjes en gedichtjes van hun kinderen, vragen zich af wat ze op deze dag kunnen doen voor: hun zus, vriendin, nicht, collega die worstelt met haar onvervulde wens. Zij voelen zich vaak machteloos. Maar dat hoeft niet, je kunt zeker wat doen! Stuur deze vrouwen een lief kaartje, appje, bel ze op, of ga langs en laat hen weten dat je aan ze denkt en er voor ze bent. Deze onvervulde wens verdient namelijk ruimte en aandacht. En daar kunnen jullie altijd, en ook zeker op deze dag, een grote steun in zijn.
En vrouwen die de onvervulde wens met zich meedragen, kunnen openheid en inzicht geven door te zeggen; ‘Mam, ik kom vandaag ‘vieren’ dat je mijn moeder bent, maar ik ben ook verdrietig over wat er voor mij deze Moederdag niet is. Kan er naast geluk ook ruimte voor mijn verdriet zijn?’ Of tegen je zus/vriendin/nicht zeggen; ‘Wat mooi om je zo gelukkig met je kinderen te zien. Ik gun je dat zo. Maar ik voel daarbij ook mijn eigen pijn. Van dat verlangen dat maar niet vervuld wordt.’
Ik denk op Moederdag aan alle vrouwen. En ik wens iedereen een dag vol liefde, warmte, aandacht en alle geluk voor de toekomst!